Minouche opweg naar WK op Bali

Onze Minouche vertegenwoordigt in december Nederland op het WK op Bali. Ze is zich hard aan het voorbereiden om in de tanding-categorie bij de dames een podiumplaats te bemachtigen. Minouche vertelt alles over haar weg naar Bali.

Zo’n anderhalf jaar geleden vertelde Minouche hier dat ze mee mocht doen met de centrale tanding training bij de NPSB. Ze maakte daarmee kans om geselecteerd te worden voor het nationaal tanding-team. Inmiddels is er een nieuwe bond opgestaan (NPSF) die dit jaar erkend is door de wereldbond PERSILAT en die daarom het nationaal Nederlands team naar het WK op Bali mag sturen… onze Minouche is daar bij!

Ik heb denk ik zo’n beetje alle prijzen wel een paar keer gehad.

Vertel, hoe is het je afgelopen tijd vergaan?

“Via selectiewedstrijden ben ik in het Nederlands team terechtgekomen. De NPSF gaat na hoeveel punten je behaald hebt tijdens de afgelopen NPSF-wedstrijden. Hierbij moet je denken aan de punten die je behaalt op het moment van het inschrijven voor een wedstrijd en aan de punten die je behaalt toen je eerste, tweede of derde bent geworden. Ik heb denk ik zo’n beetje alle prijzen wel een paar keer gehad. Van een eerste, tweede of derde plaats tot aan de stijlprijs. Ik heb natuurlijk ook wel eens verloren waardoor ik helaas geen prijs mee naar huis heb kunnen nemen, maar wel weer een hoop ervaring en nieuwe leermomenten heb opgedaan! De prijzen die ik bijvoorbeeld gewonnen heb zijn gewonnen op het NK en op de Open Belgium Championship.”

Je traint nu in het nationaal team, hoe is dat?
“De trainingen zijn behoorlijk intensief en ik kom altijd uitgeput thuis. De training bestaat grotendeels uit conditiewerk en veel oefeningen op explosiviteit. Denk hierbij aan sprinten, 1 minuut zo snel mogelijk trappen of stoten op een kussen. Ook zijn we veel met techniek bezig. Hoe vang je het beste een been op? Wat doe je als je het been eenmaal hebt? Hoe kun je het beste iemand scharen en vegen?”

“Er is natuurlijk zo nu en dan ook tijd voor een grapje of eigen inbreng in een training. Ik denk persoonlijk dat een grapje hier en daar ook goed is tijdens het trainen. Dit maakt het team een stuk hechter en daar heb je uiteindelijk ook profijt van. We trainen meestal 1 tot 2 keer per maand met het hele team. Deze trainingen worden dan gegeven door onze bondscoach Dennis Scholten. Ook regelen we onderling dat we bij elkaar op de pencak school kunnen trainen.”

‘Tanding’ is een individuele sport, maar pencak silat gaat ook om de familie-band. Doen jullie naast trainen ook nog andere dingen samen?
“We zijn een paar maanden terug nog met het hele team op trainingsweekend geweest in Zeewolde. Dit om aan onze band als team te werken. Verder zien we elkaar buiten de trainingen om niet. Iedereen heeft het daarnaast druk met school of werk.”

Het NPSF nationaal tanding- en seni-team bestaat uit de stijlen Manyang, SMI Hoofddorp, Bongkot Groningen, Merpati putih en Parahyangan.

Wat doe je zoal naast het trainen met het team?
“Ik train gewoon elke week bij de Manyang in Purmerend. Ik fitness ook twee of drie keer in de week in de sportschool om aan mijn conditie, kracht en explosiviteit te werken. Naast het trainen werk ik op Schiphol als beveiliger, hierdoor is het voor mij best pittig om het te combineren met Pencak Silat. Ik heb namelijk veel wissel diensten die mij behoorlijk slopen. Verder heb ik gelukkig wel nog tijd voor andere leuke dingen en dat is maar goed ook anders zou ik het niet volhouden.”

Ook denk ik aan voldoende rust, want dat is ook erg belangrijk.

Je vertrekt bijna naar Bali, hoe bereid je je voor?

“Vanwege het klimaatverschil is het voor mij erg belangrijk op goed aan mijn conditie te werken. Als je conditie hier niet op orde is, ga je het daar zéker niet redden. Verder ben ik heel erg met mijn voeding bezig, ik moest nog wat kilo’s afvallen voor dit WK. Ik vecht in de klasse 65 tot 70 kilo en ik weeg zelf altijd rond de 69 en 70 kilo. Voor wedstrijden in Nederland is dat prima, dan word je in de ochtend gewogen en dan zorg ik gewoon dat ik nog niet gegeten en gedronken heb. In Bali gaat het anders en word je 10 minuten voor je partij gewogen en dat houdt in dat – als ik in de middag speel – ik de hele dag al gegeten en gedronken heb. Dus… 3 kilo moest er zeker af! Verder kijk ik op YouTube naar wedstrijden en vaak kijk ik ook mijn eigen filmpjes terug. Ook denk ik aan voldoende rust, want dat is ook erg belangrijk. De laatste maand ben ik wel meer gaan trainen, zeker vier keer in de week. De laatste week voor ik vertrek zal ik wat minder intensief gaan trainen.”

Je bent al eerder op Bali geweest voor een vakantie, wat is het eerste wat je gaat doen als je weer op Bali bent?
“Bijkomen van de vlucht! Daarna gewoon focussen op het toernooi en rust houden. Als we op Bali aankomen hebben we nog een weekje rust. We zullen daar heus nog wel af en toe een korte training hebben om de focus te behouden, maar veder is het rust houden tot het WK begint. We verblijven gezellig met het hele team in hetzelfde hotel. De eerste dagen verblijven we in Kuta en daarna vertrekken we naar het hotel wat door het uitnodigend land voor ons geregeld is. Dit hotel ligt in Sanur.”

Gaat er familie of vrienden met je mee?
“Nee, mijn ouders blijven thuis en mijn vriend heeft gewoon school. Ik ga gezellig met het team en daar zie ik ook nog mensen die ik de vorige keer heb leren kennen in Indonesië.”

Wat zijn volgens jou de verschillen met een nationaal toernooi?
“Omdat hier [op het WK] veel meer Aziaten meedoen, is het niveau op internationale toernooien echt een stuk hoger. Deze mensen leven voor de Silat en zijn er dag en nacht mee bezig en dat zeven dagen per week. Vandaar dat ik zeg dat het niveau toch een stuk hoger is. Ik heb er onwijs veel zin in, maar ben ergens toch ook wel een beetje zenuwachtig. Het is voor mij toch de eerste keer dat ik in zo’n land mee ga doen aan een toernooi.”

Hoe mooi is het om zoveel mensen uit verschillende landen bij elkaar te zien komen voor dezelfde sport als waar jij van houdt.

Wat verwacht je van het toernooi en hoe schat je je kansen in?

Minouche eindigde tweede na een mooie finale partij tegen Maleisië

“Dit vind ik een lastige vraag. Ik denk dat ik wel kans maak op een plaats op het podium. Of een eerste of tweede plaats haalbaar is weet ik nog niet. Ik ben hartstikke goed op weg, maar nog zeker niet op mijn best. Ik zou ook niet weten hoeveel partijen ik moet spelen… Ik hoop genoeg, dat zou namelijk betekenen dat ik goed bezig ben haha en dat ik niet voor niks die kant op ben gevlogen. De enige tegenstanders die ik ken van mijn vorige wedstrijden is een dame uit Maleisië en een dame uit België, voor de rest is het een verrassing voor me. Ik ga gewoon genieten van dit toernooi en van het feit dat ik überhaupt deel mag nemen hieraan. Natuurlijk zet ik mij voor de volle 100% in, ik laat het allemaal op mij afkomen en probeer er niet teveel druk op te leggen voor mijzelf en wie weet ga ik er toch nog met een eerste of tweede plaats vandoor. Wat natuurlijk fantastisch zou zijn!”

“Ik denk dat ons team een goede kans maakt op een aantal podiumplaatsen. Ik verwacht ook wel van een paar dat ze goud mee naar huis gaan nemen. We zullen zien. Ik verwacht verder dat het een heel mooi toernooi gaat worden met heel veel sfeer. Hoe mooi is het om zoveel mensen uit verschillende landen bij elkaar te zien komen voor dezelfde sport als waar jij van houdt. Ik verwacht ook heel veel goede en spannende partijen te zien. Denk toch wel dat het beste en hoogste niveau te zien is op een WK. Verder kijk ik uit naar mijn tijd daar met het team en mijn laatste weekje daar om vakantie te houden.”

Als het WK voorbij is ga ik als eerste heeeel veel nasi goreng eten.

Je blijft dus nog even hangen op Bali na de wedstrijden, wat ga je doen?
“Als het WK voorbij is ga ik als eerste heeeel veel nasi goreng eten, want dat vind ik altijd zo lekker daar haha en ik denk dat het daarna wel tijd is voor een goed feestje met het team. Ook ga ik nog naar twee vrienden toe die ik de vorige keer tijdens mijn reis heb leren kennen. Ik wil ook weer een paar dagen naar de Gili eilanden [bij Lombok], ik vond het daar zo mooi, het lijkt mij heerlijk om daar nog een paar dagen te vertoeven. Misschien dat als ik eenmaal daar ben, nog andere dingen ga doen, maar dat zie ik dan wel. Ik heb verder niet echt een vaste planning.”

Wat zijn je pencak silat ambities na het WK?

“Mijn ambitie is om ervoor te zorgen dat ik volgend jaar weer in het team zit. Ook wil ik blijven werken aan mijn snelheid, want dat moet echt nog beter. Misschien dat ik volgend jaar ook nog een paar weken naar Singapore reis om daar mee te trainen. Ik heb contact gehad met de trainer van het team in Singapore en als ik wil mag ik daar altijd naartoe komen om mee te trainen. Dit lijkt mij een mooie ervaring en wie weet doe ik het gewoon.”

Bedankt Minouche voor je openhartig en inspirerend verhaal. Het is te gek dat er weer een keer een Manyanger op het WK staat, dat heb je toch maar geflikt en daar zijn we erg trots op! Je bent zelfs onze eerste Manyang-zus op het WK! We wensen jou en het nationaal team volgende maand veel succes en plezier op Bali. Geniet met z’n allen van deze onvergetelijke tijd. We gaan zeker meer van je horen.

De 17e ‘Pencak Silat Worldchampionship and Festival’ is van 2 tot en met 9 december op Bali, Indonesië.

door Mas Richard
17 november 2016

Reacties zijn gesloten.